تاثیر اصلاحات اقتصادی بر معیشت دانشگاهیان نیجریه
اصلاحات اقتصادی در نیجریه به رغم داشتن اهداف بلندمدت مانند تنوع اقتصادی و کاهش وابستگی به منابع نفتی، تأثیرات منفی گسترده‌ای بر معیشت مردم داشته است. افزایش هزینه‌ها، بیکاری، کاهش کیفیت زندگی، و نابرابری اقتصادی از پیامدهای عمده این اصلاحات هستند.
معیشت دانشگاهیان نیز از این امر مستثنی نبوده است . وضعیت اساتید دانشگاه‌های نیجریه در حال حاضر بحرانی و نگران‌کننده است. اساتید این کشور تحت فشارهای شدید اقتصادی قرار دارند که تأثیرات منفی زیادی بر رفاه و توانایی‌های آموزشی آنها گذاشته است. این شرایط نتیجه بحران اقتصادی گسترده و سیاست‌های دولت است که باعث افزایش هزینه‌ها و کاهش توان مالی مردم شده است. مشکلات عمده‌ای که در حال حاضر اساتید در نیجریه با آن مواجه هستند به شرح زیر است:
کمبود مسکن مناسب
اکثر دانشگاه‌ها در نیجریه مسکن برای کارکنان خود فراهم نکرده‌اند. در نتیجه، بسیاری از اساتید مجبورند در مناطق دور از دانشگاه زندگی کنند و برای حضور در محل کار ساعت‌ها در ترافیک سپری کنند. برخی از آنها به دلیل فاصله زیاد از دانشگاه، شب‌ها در دفاتر خود می‌خوابند تا هزینه رفت‌وآمد را کاهش دهند.
عدم توانایی در تأمین نیازهای اساسی
بسیاری از اساتید به دلیل پایین بودن حقوق و افزایش هزینه‌های زندگی، قادر به تأمین نیازهای خود و خانواده‌هایشان نیستند. برخی از اساتید که در حال تحصیل برای دریافت مدرک دکترا بودند، به دلیل مشکلات مالی از ادامه تحصیل منصرف شده‌اند.
کمبود امکانات و شرایط کاری نامساعد
وضعیت رفاهی اساتید به حدی دشوار شده است که برخی از آنها مجبور به انجام کارهای اضافی برای تأمین هزینه‌های خود هستند، که این امر تأثیر منفی بر تمرکز آنها بر وظایف آموزشی و پژوهشی درکشور نیجریه گذاشته است
عدم توجه دولت به رفاه اساتید
دولت نیجریه در برابر این مشکلات عملاً بی‌توجه بوده است. بسیاری از اساتید از وضعیت حقوقی خود ناراضی هستند و از دولت خواسته‌اند که حقوق آنها را افزایش داده و شرایط کاری بهتری برای آنها فراهم کند.
مشکلات اقتصادی و رفاهی اساتید به کیفیت آموزش آسیب رسانده است. اساتید به دلیل فشارهای مالی و مشکلات شخصی نمی‌توانند به طور کامل به وظایف آموزشی خود پرداخته و این امر بر کیفیت تدریس و تعامل با دانشجویان تأثیر منفی گذاشته است.
مشکلات مالی و هزینه‌های بالای حمل‌ونقل
اساتید دانشگاه‌های نیجریه به دلیل افزایش قیمت سوخت و ترافیک سنگین در شهرها، قادر به سوخت‌گیری خودروهای خود نیستند. بسیاری از آنها مجبور به استفاده از حمل‌ونقل عمومی شده‌اند و برخی نیز خودروهای خود را در خانه پارک کرده و از وسایل نقلیه عمومی برای رفت‌وآمد استفاده می‌کنند. این هزینه‌ها بخش عمده‌ای از درآمد آنها را به خود اختصاص داده است
میزان حقوق اساتید دانشگاه‌ها در نیجریه می‌تواند بسته به عوامل مختلفی مانند موقعیت جغرافیایی (ایالت‌ها)، نوع دانشگاه (دولتی یا خصوصی)، رتبه علمی و تجربه فردی متفاوت باشد. با این حال حقوق اساتید به طور میانگین به شرح زیر است:
الف)دانشگاه های دولتی
· اساتید کارآموز (Graduate Assistant): حدود 58 یورو تا 87 یورو در ماه
· استاد (Lecturer II): حدود 87 یورو تا 145 یورو در ماه
· استاد ارشد (Senior Lecturer): حدود 145 یورو تا 232 یورو در ماه
· دانشیار (Associate Professor): حدود 232 یورو تا 348 یورو در ماه
· پرفسور (Professor): حدود 348 یورو تا 696 یورو در ماه
این ارقام می‌توانند بسته به دانشگاه و ایالت متغیر باشند. به‌طور کلی، دانشگاه‌های واقع در ایالاتی با وضعیت مالی بهتر مانند لاگوس، ابوجا، یا پورت هارکورت معمولاً حقوق بالاتری نسبت به دانشگاه‌های ایالاتی با منابع مالی محدودتر دارند.
ب) دانشگاه‌های خصوصی
در دانشگاه‌های خصوصی نیجریه، حقوق معمولاً بیشتر از دانشگاه‌های دولتی است. این حقوق می‌تواند به‌طور قابل توجهی از مقطع کارشناسی ارشد به بالا افزایش یابد . این حقوق معمولاً بین 174 یورو تا 406 یورو در ماه با توجه به تجربه، درجه علمی و سطح دانشگاه ها متغیر است.
اعتصابات دانشگاهی
اعتصابات دانشگاه‌ها در نیجریه یکی از مهم‌ترین پدیده‌های اجتماعی و سیاسی و بسیار مرسوم در این کشور است که تقریبا همه ساله در نیجریه برگزار می گردد. این اعتصابات عمدتاً به دلیل مشکلات اقتصادی وگاها مدیریتی و ساختاری در نظام آموزشی، به‌ویژه در دانشگاه‌ها، رخ داده است. تاریخچه این اعتصابات به دهه‌های گذشته برمی‌گردد و همواره یک عامل مهم در تقابل میان دولت و اساتید دانشگاه‌ها بوده است. در زیر تاریخچه‌ای از برخی از مهم‌ترین اعتصابات دانشگاه‌ها در نیجریه آورده شده است.
اعتصابات دهه 1980
در دهه 1980، مشکلات اقتصادی نیجریه تأثیر زیادی بر بخش‌های مختلف کشور، از جمله آموزش عالی داشت. کاهش بودجه‌های دولتی برای دانشگاه‌ها، افزایش هزینه‌ها و کاهش کیفیت آموزش، به اعتراضات و اعتصابات منجر شد. یکی از مهم‌ترین اتحادیه‌های صنفی اساتید دانشگاه‌ها در این دوره، اتحادیه اساتید دانشگاه‌ها (ASUU) بود که از آن زمان تا امروز نقش کلیدی در اعتراضات داشته است.
اعتصابات دهه 1990
در این دهه، نیجریه با مشکلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زیادی روبرو بود. دولت نظامی نیجریه در این دوره به شدت با اعتراضات مواجه شد. دانشگاه‌ها به دلیل کمبود بودجه، شرایط نابه‌سامان کار اساتید و مشکلات مربوط به برنامه‌های آموزشی دچار اعتصابات متعددی شدند. مهم‌ترین موضوعات در این دوران، حقوق معلمان، تأمین مالی مناسب دانشگاه‌ها و شرایط کاری بهتر برای اساتید بود.
اعتصابات دهه 2000
در اوایل دهه 2000، دولت نیجریه سیاست‌های اقتصادی جدیدی را دنبال کرد که به نفع بخش خصوصی بود و هزینه‌های آموزش عالی را افزایش داد. این تصمیمات باعث اعتراضات گسترده اساتید و دانشجویان شد. اتحادیه اساتید دانشگاه‌ها (ASUU) بار دیگر در این دهه اقدام به اعتصابات و اعتراضات متعدد کرد. علاوه بر مسائل مالی، مشکلات مدیریتی و فساد در سیستم آموزشی نیز به عنوان دلایل اصلی اعتصابات مطرح شد.
اعتصابات دهه 2010 تا 2020
در این دوره، اعتصابات در دانشگاه‌ها به‌ویژه در دوران ریاست‌جمهوری محمدو بوهاری (2015-2023) افزایش یافت. در این دوران، موضوعاتی همچون تأمین بودجه مناسب برای دانشگاه‌ها، تأخیر در پرداخت حقوق اساتید، نبود امکانات آموزشی مناسب، و عدم رعایت توافقات میان دولت و اتحادیه‌ها باعث به‌وجود آمدن چندین اعتصاب طولانی مدت شد. یکی از مهم‌ترین اعتصابات در این دوره، اعتصاب سال 2020 بود که به مدت چند ماه ادامه داشت و تأثیرات زیادی بر تحصیلات دانشجویان داشت.
اعتصابات اخیر (2020-2024)
در سال‌های اخیر، به‌ویژه از 2020 به بعد، اعتصابات در دانشگاه‌های نیجریه شدت بیشتری پیدا کرد. یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین اعتصابات مربوط به بحران مالی و بی‌ثباتی مدیریتی در دانشگاه‌ها بود. در سال 2022، ASUU یک اعتصاب شش ماهه را به دلیل عدم برآورده شدن مطالبات مالی و اجرایی خود آغاز کرد. این اعتصاب به شدت بر تحصیلات دانشجویان تأثیر گذاشت و مشکلات زیادی را برای نسل جدید ایجاد کرد.
اعتصابات دانشگاه‌ها در نیجریه نشان‌دهنده چالش‌های جدی در سیستم آموزش عالی این کشور است. در حالی که این اعتصابات به عنوان ابزاری برای مطالبات اجتماعی و اقتصادی عمل می‌کند، اما تأثیرات منفی آن بر روند تحصیلی و توسعه کشور غیرقابل انکار است. برای حل این مشکلات، نیاز به اقدامات اساسی در راستای بهبود سیستم آموزشی، تأمین منابع مالی مناسب، و ایجاد محیط‌های کاری بهتر برای اساتید وجود دارد .
اعتراضات و اعتصابات در برخی دانشگاه‌ها به دلیل این شرایط افزایش یافته است. اساتید خواستار توجه بیشتر دولت به مسائل رفاهی خود هستند و درخواست‌های جدی برای بهبود شرایط زندگی و کاری دارند .
نتیجه‌گیری:
وضعیت اساتید دانشگاه‌های نیجریه به دلیل مشکلات اقتصادی و معیشتی به شدت بحرانی و نگران‌کننده است. افزایش هزینه‌ها، مشکلات حمل‌ونقل، کمبود مسکن، و حقوق پایین باعث شده است که بسیاری از اساتید نتوانند به‌طور مناسب به وظایف آموزشی و پژوهشی خود بپردازند. این شرایط نه تنها تأثیر منفی بر رفاه اساتید دارد، بلکه کیفیت آموزش را نیز تحت تأثیر قرار داده و مشکلات زیادی برای دانشجویان ایجاد کرده است.
اعتصابات و اعتراضات اساتید در سال‌های اخیر نشان‌دهنده نارضایتی شدید از وضعیت موجود و بی‌توجهی دولت به مسائل رفاهی آنان است. بهبود شرایط کاری و افزایش حقوق اساتید، تأمین منابع مالی مناسب برای دانشگاه‌ها، و ارائه مسکن و امکانات رفاهی برای کارکنان آموزشی از جمله راهکارهای ضروری برای بازسازی و تقویت نظام آموزش عالی در نیجریه به شمار می‌آید
منابع:
https://punchng.com/effects-of-asuu-strikes-on-university-education-credibility/#google_vignette
file:///C:/Users/user/Downloads/EPR%20Journal%20H1%202022%20(2)_1656946244.pdf
نظر شما